کد مطلب:77800 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:100

نامه 077-به عبدالله بن عباس











و من وصیه له علیه السلام (لعبدالله بن العباس)

لما بعثه للاحتجاج علی الخوارج.

یعنی و از وصیت امیرالمومنین علیه السلام است مر عبدالله بن عباس را در وقتی كه فرستاد او را از برای احتجاج كردن بر جماعت خوارج.

«لا تخاصمهم بالقرآن، فان القرآن حمال ذو وجوه، تقول و یقولون، ولكن حاججهم بالسنه، فانهم لن یجدوا عنها محیصا.»

یعنی محاجه مكن با ایشان با قرآن، زیرا كه به تحقیق كه قرآن بردارنده ی احتمالات و توجیهات بسیار است، تو می گویی احتمالی را و می گویند ایشان احتمال دیگر را ولیكن محاجه كن با ایشان با حدیث پیغمبر، صلی الله علیه و آله، مثل قول او صلی الله علیه و آله، كه (محاربه ی با تو، یا علی، محاربه ی با من است) و مانند آن، پس به تحقیق كه نمی یابند ایشان از جانب حدیث پیغمبر، صلی الله علیه و آله، جای خلاص شدنی.

[صفحه 1213]


صفحه 1213.